Mahal kong
Talaarawan ,
Kinabahan talaga ako kanina sa asignaturang Mapeh dahil isa-isa
kaming tinawag ni ma'am Naculangga upang ipaliwanag ang mga larawan ng
instrumento na nasa kanya at nang ako ang matawag, mabuti'y nakasagot ako. Sa Filipino naman ay gumawa na naman kami
ng liham katulad noong ikalawang markahan at nakasisigurado akong ibibigay na
naman ito ni Gng. Mixto sa aming mga magulang kaya hindi na lang ulit ako
sasama sa pagpupulong. Sa T.L.E. naman ay inatasan ako ni sir Espina na magturo
sa aking mga kamag-aral sa pagpipinta dahil tapos ko na ang pinta ko at wala na
akong ginagawa.
Pagkatapos ng aming klase ay umuwi na ako na
sakay ng tricycle dahil tinatamad akong maglakad dahil sobrang init at nawawala
pa ang payong ko. Pagdating sa bahay ay hindi ako nagmano kay mama kaya siya
ang nagmano sa akin sabay hampas sa noo ko na basa pa ang kamay at kami'y
nagtawanan. Hindi kasi namin kinasanayan ng aking kapatid ang pagmamano sa
aming mga magulang kahit noong kami'y bata pa.
Habang kami'y
kumakain ni mama ay nakikinig kami ng mga liham na binabasa sa radyo dahil ito
na ang nagsilbi naming telebisyon dahil may mga channel din ito tulad ng sa
telebisyon. Pagkatapos kong kumain ay patuloy pa rin ako sa pakikinig ng radyo
habang nililinis ko naman ang aking gitara dahil maalikabok na ito at
kinakalawang na ang mga kwerdas dahil hindi ko ito ibinabalik sa lagayan
pagkatapos gamitin.
Pagkatapos nito'y
tsaka ko ginawa ang aking mga takdang-aralin sa iba't-ibang asignatura. Pero
medyo nahihirapan ako sa pagbuo ng mga pangungusap sa aking gawain sa English
kaya magpapatulong nalang ako sa aking kapatid ngunit may kondisyon at iyon ay
ang hugasan ang huhugasan niyang mga pinggan, tamad kasi iyong
maghugas ng pinggan. Pero ayus lang iyon basta't magkaroon lang ako ng
takdang-aralin.
No comments:
Post a Comment