Yan Tuloy Di Kasi Nagbabalik-Tanaw sa mga Aralin !

Mahal kong Talaarawan,

    Naiinis ako dahil medyo namamaga na naman ang aking mata, kagagaling pa nga lang ng nasa kanan eh pumalit naman yung kaliwa. Naisip ko na huwag na lang pumasok dahil masakit pero naisip ko na hindi dapat hadlangan ng pamamaga ng mata ang pag-aaral ko at kahit na asar-asarin pa ako ng maingay, makulit at dramatista kong katabi na si Jeanette. Nagkaroon kami ng mahabang pagsusulit sa AP at halos yung unang pahina lang ang aking mga nasagutan at yung pangalawa eh iilan na lang ang naisagot ko dahil wala nang pagpipilian. Kahit na libreng-libre kong nakikita ang sagot ng nasa harapan at gusto ko nang isulat sa papel ko dahil ang may pinakamababang puntos daw ay uulitin ang pagsusulit at nakasisigurado akong mas mahirap ang kasunod pero pinigilan ko talaga ang sarili ko na kopyahin dahil itinatak ko sa aking isipan ang salitang de bale nang bumagsak, basta't hindi nangopya. Nakakasigurado akong mababa ang makukuha kong puntos pero Lord sana naman hindi ako ang pinakamababa. Pagkatapos nang aming klase ay nagkaroon ang pangkat namin sa EP ng isang sandaliang pagpupulong pero siyempre tulad ng dati inaabot kami ng kalahating oras dahil sa lahat nagsasalita. Ito ang dahilan kaya ika-isa na ng hapon ako nakauwi.