Kahit Nakakapagod Eh Masaya Pa Rin Kapag Kasama Mo Ang Iyong Mga Kagrupo .

Mahal kong Talaarawan,

    Sobrang aga kong nagising ngayon dahil sumasakit ang aking namamagang mata at nasiko pa ito ng aking kapatid kaya naman bumangon na ako at naupo sa isang silya. Nang mag-iikasiyam na ng umaga ay nagmadali na akong maghanda dahil may rekording kami ng aking mga kagrupo sa E.P. na gagawa ng isang mtv at hindi maaaring hindi ako pumunta dahil ako ang inatasang maggigitara kaya dinala ko ang aking gitara. Pumunta ako sa paaralan na naglakad at kasabay si Clado na aking kaklase at nang makarating kami doon ay nandoon na sila sa bahay ni Medel kaya dumiretso kami doon ni Clado. Pagdating doon ay napagalaman naming aalis pala sila Medel kasama ang kanyang mga magulang kaya kami ay nagpunta ng Heaven's Gate at sa pinakadulo kami doon nagrekord upang hindi marinig ang ugong ng mga sasakyan, ngunit nang patapos na kami ay lumapit ang isang guwardya at kami'y pinagsabihan kaya kami ay umalis at naglakad papunta Blue Mountains at sa may bandang tuktok kami nagrekord. Sobrang tagal namin doon dahil paulit-ulit kami dahil may mga kagrupo kaming maiingay kaya paulit-ulit kami sa pagrerekord. Inabot na kami ng ikatatlo ng hapon at nagugutom na kami dahil hindi pa kami kumakain at mabuti'y may Mcdo doon sa tabi ng Fatima University dahil kami ay naki-cr at bumili na rin upang mapawi ang gutom at nakakahiya na naki-cr lang kami. Pagkatapos naming magrekord na aming kanta ay naglakad kami pauwi ni Clado dahil magkalapit lang ang aming bahay at mag-iiklima na kami ng hapon nakauwi. Sumakit talaga ang aking mga daliri dahil sa paulit-ulit kaming nagrerekord pero masaya pa rin ang araw na ito.