Sa Tabi ng Dagat

Ang tulang sa tabi ng dagat ay patungkol sa bawat panahon ng pag-iibigan ng magsing-irog. Mula sa umaga na sinusuyo ng binata ng dalaga hanggang sa pagsapit ng hapon na ang ibig sabihin na kung minsa'y sa huli ay maaaring mawala ang damdamin nila sa isa't-isa.

Sa Tabi Ng Dagat

Ni : Ildefonso Santos

Marahang-marahang

manaog ka, irog, at kata’y lalakad,

maglulunoy katang

payapang-payapa sa tabi ng dagat;

di na kailangang

sapnan pa ang paang binalat-sibuyas,

ang daliring garing

at sakong na wari’y kinuyom ng rosas!

Manunulay kata,

habang maaga pa, sa isang pilapil

na nalalatagan

ng damong may luha ng mga bituin;

patiyad na tayo

ay maghahabulang simbilis ng hangin,

ngunit walang ingay,

hanggang sa sumapit sa tiping buhangin…

Pagdating sa tubig,

mapapaurong kang parang nangingimi,

gaganyakin kita

sa nangaroroong mga lamang-lati;

doon ay may tahong,

talaba’t halaang kabigha-bighani,

hindi kaya natin

mapuno ang buslo bago tumanghali?

Pagdadapithapon,

kata’y magbabalik sa pinanggalingan,

sugatan ang paa

at sunog ang balat sa sikat ng araw…

Talagang ganoon:

Sa dagat man, Irog, ng kaligayahan,

lahat, pati puso

ay naaagnas ding marahang-marahan…

Larawan : http://guillycq.wikispaces.com/file/view/pagudpod_beach.jpg/192056952/655x434/pagudpod_beach.jpg